Κατάγματα Πυέλου (λεκάνης)
Τα κατάγματα πυελικού δακτυλίου (λεκάνης) αποτελούν το 3-8% των καταγμάτων συνολικά. Απαντούν σε μία συχνότητα 10-30 άτομα ανά 100.000 πληθυσμού.
Είναι αποτέλεσμα κακώσεων υψηλής ενέργειας (τροχαία ατυχήματα) ή χαμηλής ενέργειας όπως είναι οι πτώσεις εξ ιδίου ύψους σε άτομα κυρίως μεγάλης ηλικίας.
Χειρουργική Αντιμετώπιση Καταγμάτων Λεκάνης
Το κάταγμα λεκάνης θα μπορούσε γενικά να διαχωρισθεί σε σταθερό ή ασταθές. Έχει αποδειχθεί με μελέτες ότι τα ασταθή κατάγματα χρήζουν χειρουργικής παρέμβασης. Τα σταθερά κατάγματα μπορούν να αντιμετωπισθούν συντηρητικά αλλά υπάρχουν και περιπτώσεις όπου ένα σταθερό κάταγμα πυέλου λόγω μεγάλης παρεκτόπισης χρήζει χειρουργικής ανάταξης και οστεοσύνθεσης.
Κάταγμα κάτω πέρατος κερκίδας
Το κάταγμα του κάτω πέρατος της κερκίδας συμβαίνει συνήθως κατά την πτώση πάνω στο χέρι το οποίο βρίσκεται σε έκταση.
Από τα πιο συχνά κατάγματα είναι αυτό το κάταγμα του Colle’s το οποίο περιγράφεται ως κάταγμα στο περιφερικό άκρο της κερκίδας, εκτός της άρθρωσης με ραχιαία παρεκτόπιση.
Κατάγματα ΠΔΚ
Το κάταγμα της ποδοκνημικής (ΠΔΚ) άρθρωσης αποτελεί ένα από τα πιο συχνά κατάγματα.
Για τα κατάγματα αυτά έχουν καθιερωθεί διάφορες ταξινομήσεις (Lauge-Hansen, Weber, AO). Γενικά θα μπορούσαμε να τα διακρίνουμε σε σταθερά και ασταθή. Η σταθερή κάκωση η οποία δεν μπορεί να παρεκτοπισθεί κάτω από την επίδραση φυσιολογικών φορτίων μπορεί να αντιμετωπισθεί συντηρητικά (γύψινος επίδεσμος, κνημοποδικός κηδεμόνας (μπότα)).
Οστεοαρθρίτιδα
Η οστεοαρθρίτιδα είναι πάθηση των αρθρώσεων που εμφανίζεται με εκφύλιση του αρθρικού χόνδρου. Η εκφύλιση αυτή προκαλεί πόνο ακόμα και νυκτερινό.
Εμφανίζεται συνήθως σε άτομα μεγάλης ηλικίας.
Πώρωση Κατάγματος
Πώρωση ενός κατάγματος είναι η διαδικασία επούλωσης του οστού μετά την θραύση του.
